پيام
+
گؤز ياشينا باخان اوْلسا ، قان آخماز<br>انسان اوْلان بئلينه تاخماز<br>آمما حئييف کوْر توتدوغون بوراخماز<br>بهشتيميز جهنّم اوْلماقدادير !<br>ذى حجّه ميز محرّم اوْلماقدادير !<br>خزان يئلى يارپاخلارى تؤکنده<br>بولوت داغدان يئنيب ، کنده چؤکنده<br>شيخ الاسلام گؤزل سسين چکنده<br>نيسگيللى سؤز اوْرکلره دَيَردى<br>آغاشلار دا آللاها باش اَيَردى
||عليرضا خان||
91/3/15
پروازدل !
هرکس نظر به اشک کند شَر نمى کندانسان هوس به بستن خنجر نمى کندبس کوردل که حرف تو باور نمى کندفردا يقين بهشت ، جهنّم شود به ماذيحجّه ناگزير ، محرّم شود به ماهنگامِ برگ ريزِ خزان باد مى وزيداز سوى کوه بر سرِ دِه ابر مى خزيدبا صوت خوش چو شيخ مناجات مى کشيددلها به لرزه از اثر آن صلاى حقخم مى شدند جمله درختان براى حق
پروازدل !
داشلى بولاخ داش-قومونان دوْلماسين !باخچالارى سارالماسين ، سوْلماسين !اوْردان کئچن آتلى سوسوز اولماسين !دينه : بولاخ ، خيرون اوْلسون آخارسانافقلره خُمار-خُمار باخارسان
پروازدل !
داشلى بُولاخ مباد پُر از سنگ و خاک و خَسپژمرده هم مباد گل وغنچه يک نَفساز چشمه سارِ او نرود تشنه هيچ کساى چشمه،خوش به حال تو کانجا روان شدىچشمى خُمار بر افقِ آسمان شدى
پروازدل !
بولوت داغدان يئنيب ، کنده چؤکنده