پيام

پروازدل !
91/3/12

+ علي اي هماي رحمت تو چه آيتي خدارا که به ماسوا فکندي همه سايه هما را دل اگر خدا شناسي همه در رخ علي بين به علي شناختم من به خدا قسم خدا را به خدا که در دو عالم اثر از فنا نماند چو علي گرفته باشد سر چشمه بقا را مگر اي سحاب رحمت تو بباري ارنه دوزخ به شرار قهر سوزد همه جان ما سوا را برو اي گداي مسکين در خانه علي زن که نگين پادشاهي دهد از کرم گدا را

پروازدل ! 91/3/13

به جز از علي که گويد به پسر که قاتل منچو اسير توست اکنون به اسير کن مدارابه جز از علي که آرد پسري ابوالعجائبکه علم کند به عالم شهداي کربلا راچو به دوشت عهد بندد زميان پاکبازانچو علي که مي تواند که به سر برد وفا رانه خدا توانمش خواند نه بشر توانمش گفتمتحيرم چه نامم شه ملک لا فتي را

به دو چشم خون فشانم هله اي نسيم رحمتکه زکوي او غباري به من آر توتيا رابه اميد آنکه شايد برسد به خاک پايشچه پيام ها سپردم همه سوز دل صبا راچو تويي قضاي گردان به دعاي مستمندانکه زجان ما بگردان ره آفت قضا را

چه زنم چو ناي هر دم ز نواي شوق او دمکه لسان غيب خوش تر بنوازد اين نوا راهمه شب در اين اميدم که نسيم صبحگاهيبه پيام آشنايي بنوازد آشنا رازنواي مرغ يا حق بشنو که در دل شبغم دل به دوست گفتن چه خوش است شهريارا

برو اي گداي مسکين در خانه علي زن