پيام
+
الا اي نوگل رعنا که رشک شاخ شمشادي<br>نگارين نخل موزوني همايون سرو آزادي<br>به صيد خاطرم هر لحظه صيادي کمين گيرد<br>کمان ابرو ترا صيدم که در صيادي استادي<br>چه شورانگيز پيکرها نگارد کلک مشکينت<br>الا اي خسرو شيرين که خود بي‌تيشه فرهادي<br>قلم شيرين و خط شيرين سخن شيرين و لب شيرين<br>خدا را اي شکر پاره، مگر طوطي قنادي<br>من از شيريني شور و نوا بيداد خواهم کرد<br>چنان کز شيوه‌ي شوخي و شيدايي تو بيدادي
آفتاب سوزان @
91/3/15
پروازدل !
تو خود شعري و چون سحر و پري افسانه را ماني،به افسون کدامين شعر در دام من افتادي،گر از يادم رود عالم تو از يادم نخواهي رفت ،به شرط آن که گه‌گاهي تو هم از من کني يادي ،خوشا غلطيدن و چون اشک در پاي تو افتادن ،اگر روزي به رحمت بر سر خاک من استادي
پروازدل !
جواني اي بهار عمر اي روياي سحرآميز ،تو هم هر دولتي بودي چو گل بازيچه‌ي بادي ،به پاي چشمه‌ي طبع لطيفي شهريار آخر ،نگارين سايه‌اي هم ديدي و داد سخن دادي
پروازدل !
قلم شيرين و خط شيرين سخن شيرين و لب شيرين